Τρακλ, Γκέοργκ

(Trakl, Σάλτσμπουργκ 1887 – Κρακοβία 1914). Αυστριακός ποιητής. Aνατράφηκε μέσα στο κλίμα του νεορομαντικού εστετισμού, επηρεασμένος από τη νεότερη γαλλική ποίηση και τη ρωσική λογοτεχνία, πρωτοεμφανίστηκε ως οπαδός του Χόφμανσταλ και της παρακμιακής λογοτεχνίας, με λυρικές και δραματικές σελίδες –Κυανοπώγων (1909-10)– όπου, χρησιμοποιώντας ένα συχνά κάπως διακοσμητικό ύφος, πλησιάζει στα τυπικότερα μοτίβα της τάσης αυτής: τον αισθησιακό μυστικισμό, τον διεστραμμένο ερωτισμό, τη γοητεία της νύχτας. Σε μια δημιουργική πορεία γρήγορης ωρίμανσης –Ποιήματα (1913) και Ο Σεβαστιανός μέσα στο όνειρο μεταθανάτια έκδοση (1915)– ο Τ. φτάνει σιγά σιγά σε ένα πρωτότυπο ύφος, που μπορεί να τοποθετηθεί στους εκφραστικούς τρόπους του λεγόμενου ρομαντικού εξπρεσιονισμού. Η παρακμή και η αποσύνθεση, η καταστροφή της ομορφιάς και η υποβλητική επίκληση του θανάτου, είναι τα κεντρικά θέματα της ποίησής του, μέσα στα πλαίσια μιας ευρύτερης κρίσης της ευρωπαϊκής συνείδησης του τέλους του 19ου αι.: και ο Τ. τα εκφράζει με ένα ύφος, που με τη νοσηρότητά του, την ωμότητα και την απελπισμένη διαύγειά του, τον οραματιστικό δυναμισμό του και τη ρεαλιστική ολοκλήρωσή του, προχωράει πέρα από τον συμβολισμό και έως ένα βαθμό προαγγέλλει τον πληρέστερο εξπρεσιονισμό.